ไท

ดูเพิ่ม: ไท่ และ ไท้

ภาษาไทย

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *dajᴬ², จากไทดั้งเดิม *ɗwɤːjᴬ (“อิสระ”); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨴᩱ (ไท), ลาว ໄທ (ไท) หรือ ໄຕ (ไต) ที่เลิกใช้แล้ว, ไทลื้อ ᦺᦑ (ไท), ไทดำ ꪼꪕ (ไต̱), ไทใหญ่ တႆး (ไต๊), อ่ายตน တႝ (ตย์), พ่าเก တႝ (ตย์), อาหม 𑜄𑜩 (ตย์) ซึ่งเมื่อใช้เดี่ยว ๆ จะหมายถึงกลุ่มชาติพันธุ์ไทนั้น ๆ

การแบ่งพยางค์		ไท
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tai
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	thai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/tʰaj˧/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ไทย
ไฟล์เสียง

ไท

แผลงมาจาก ไท้

การแบ่งพยางค์		ไท
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tai
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	thai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/tʰaj˧/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ไทย
ไฟล์เสียง

ไท

ยืมมาจากอังกฤษ tie

การแบ่งพยางค์		ไท	ไท้
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tai	tái
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	thai	thai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/tʰaj˧/^{(สัมผัส)}	/tʰaj˦˥/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ไทย
ไฟล์เสียง

ไท

เน็กไท ผ้าที่ใช้ผูกคอเสื้อเชิ้ต มักผูกเป็นปมรูปสามเหลี่ยมให้มีชายยาวลงมาประมาณเอว
พอเขาผูกไทแล้วดูดีขึ้นเป็นกอง

ไท

ไท