ดูเพิ่ม: ไท่ และ ไท้

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ไท
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtai
ราชบัณฑิตยสภาthai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰaj˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงไทย
ไฟล์เสียง

รากศัพท์ 1

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ไท

  1. (โบราณ) ไทย
    (ประชุมจารึกสยาม ภาคที่ 1 จารึกสุโขทัย)

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ไท

  1. ผู้เป็นใหญ่
    ท้าวไท

รากศัพท์ 3

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ไท

  1. ชนเชื้อชาติไท มีหลายสาขาด้วยกัน เช่น ไทใหญ่ ไทดำ ไทขาว
  2. ความมีอิสระในตัว, ความไม่เป็นทาส
คำประสม
แก้ไข

ดูเพิ่ม

แก้ไข

รากศัพท์ 4

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ tie

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ไทไท้
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtaitái
ราชบัณฑิตยสภาthaithai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰaj˧/(สัมผัส)/tʰaj˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงไทย
ไฟล์เสียง

คำนาม

แก้ไข

ไท

  1. เน็กไท ผ้าที่ใช้ผูกคอเสื้อเชิ้ต มักผูกเป็นปมรูปสามเหลี่ยมให้มีชายยาวลงมาประมาณเอว
    พอเขาผูกไทแล้วดูดีขึ้นเป็นกอง
คำพ้องความ
แก้ไข