ทาส
ดูเพิ่ม: ทาสี
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (เลิกใช้) ทาษ
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต दास (ทาส) หรือภาษาบาลี ทาส
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ทาด | [เสียงสมาส] ทาด-สะ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tâat | tâat-sà- |
| ราชบัณฑิตยสภา | that | that-sa- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰaːt̚˥˩/(สัมผัส) | /tʰaːt̚˥˩.sa˨˩./ | |
| คำพ้องเสียง | ทาษ ธาตุ | ||
คำนาม แก้ไข
ทาส (คำลักษณนาม คน)
- ผู้ที่ขายตัวลงเป็นคนรับใช้หรือที่นายเงินไถ่ค่าตัวมา เรียกว่า ทาสนํ้าเงิน, ผู้ที่เป็นลูกของทาสนํ้าเงิน เรียกว่า ทาสเรือนเบี้ย หรือ ทาสในเรือนเบี้ย, ทาสที่เอาเงินไปซื้อมา เรียกว่า ทาสสินไถ่, ผู้ที่เป็นคนเชลย เรียกว่า ทาสเชลย
- ผู้ที่ยอมตนให้ตกอยู่ในอำนาจสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, ผู้ที่อุทิศตนแก่สิ่งที่เลื่อมใสศรัทธา
- เป็นทาสยาเสพติด
- เป็นทาสความรัก
- เป็นทาสเงิน
- เป็นทาสความรู้
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
ผู้ที่ขายตัวลงเป็นคนรับใช้หรือที่นายเงินไถ่ค่าตัวมา
|
ดูเพิ่ม แก้ไข
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์ แก้ไข
จากภาษาสันสกฤต दास (ทาส)
คำนาม แก้ไข
ทาส ช.
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "ทาส" (เพศชาย)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | ทาโส | ทาสา |
| กรรมการก (ทุติยา) | ทาสํ | ทาเส |
| กรณการก (ตติยา) | ทาเสน | ทาเสหิ หรือ ทาเสภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | ทาสสฺส หรือ ทาสาย หรือ ทาสตฺถํ | ทาสานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | ทาสสฺมา หรือ ทาสมฺหา หรือ ทาสา | ทาเสหิ หรือ ทาเสภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ทาสสฺส | ทาสานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | ทาสสฺมิํ หรือ ทาสมฺหิ หรือ ทาเส | ทาเสสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | ทาส | ทาสา |
คำพ้องความ แก้ไข
ดูเพิ่ม แก้ไข
- ทาสี ญ.