แซะ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แซะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sɛ́
	ราชบัณฑิตยสภา	sae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sɛʔ˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบคำเมือง ᩈᩯᩡ (แสะ)

คำกริยา

แซะ (คำอาการนาม การแซะ)

1. เอาเครื่องมือแบน ๆ เช่นตะหลิวหรือเสียมแทงเบา ๆ โดยรอบแล้วช้อนขึ้นให้หลุดล่อนจากที่เดิม
2. (ภาษาปาก, สแลง, ล้าสมัย) โดยปริยายหมายความว่า เร่งรัด

   ต้องคอยแซะให้ทำงานอยู่เรื่อย

3. (ภาษาปาก, สแลง) พูดหรือเขียนกระทบกระเทียบ

รากศัพท์ 2

คำนาม

แซะ

1. ชื่อกล้วยไม้ชนิด Dendrobium scabrilingue Lindl. ในวงศ์ Orchidaceae กลีบดอกสีขาว กลีบกระเป๋าสีเขียวอ่อนถึงเหลือง กลิ่นหอม, เอื้องแซะ ก็ว่า