เสียม

ดูเพิ่ม: เสี้ยม

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เสียม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǐiam
	ราชบัณฑิตยสภา	siam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sia̯m˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เทียบจีนยุคกลาง 杴 (MC xjaem); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈ᩠ᨿᨾ (ส‍ยม), เขิน ᩈ᩠ᨿᨾ (ส‍ยม), ลาว ສຽມ (ส‍ยม), อีสาน เสียม, ไทลื้อ ᦵᦉᧄ (เสม), ไทดำ ꪎꪸꪣ (สย̂ม), ไทขาว ꪎꪸꪝ, ไทใหญ่ သဵမ် (เสม, “จอบ”)

คำนาม

เสียม

1. ชื่อเครื่องมือสำหรับขุด แซะ และพรวนดินชนิดหนึ่ง ทำด้วยเหล็ก มีด้ามยาว

รากศัพท์ 2

เป็นไปได้ว่ามาจากเขมรกลาง សៀម (เสียม)

คำวิสามานยนาม

เสียม

1. รูปเลิกใช้ของ สยาม