จ่อม

ดูเพิ่ม: จอม และ จ็อม

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		จ็่อม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jɔ̀m
	ราชบัณฑิตยสภา	chom
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕɔm˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำนาม

จ่อม

1. ชื่ออาหารอย่างหนึ่ง ทำด้วยปลาหรือกุ้งตัวเล็ก ๆ หมักเกลือไว้ระยะหนึ่ง แล้วใส่ข้าวสารคั่วป่น ทำด้วยปลาเรียกว่า ปลาจ่อม ทำด้วยกุ้งเรียกว่า กุ้งจ่อม ใช้เป็นเครื่องจิ้ม

รากศัพท์ 2

เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ จุ่ม, จุ้ม, และ จิ้ม; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน จ่อม, ภาษาลาว ຈ່ອມ (จ่อม), ภาษาคำเมือง ᨧᩬ᩵ᨾ (จอ่ม), ภาษาเขิน ᨧᩬ᩵ᨾ (จอ่ม), ภาษาไทลื้อ ᦈᦸᧄᧈ (จ่อ̂ม), ภาษาไทใหญ่ ၸွမ်ႇ (จ่อ̂ม); เทียบภาษาจีนยุคกลาง 蘸 (MC tsreamH)

คำกริยา

จ่อม (คำอาการนาม การจ่อม)

1. หย่อนลง, วางลง

   เอาเบ็ดไปจ่อม

   จ่อมก้นไม่ลง

2. จุ่มลง, จม

   ปวงเทพเจ้าตกจม จ่อมม้วย

   (โคลงตำนานศรีปราชญ์)

3. จอด

   ใจจ่อมเจ้า

4. ฟุบ, หมอบ, (ใช้แก่สัตว์ เช่น โค กระบือ)