หมอบ
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᨾᩬᨷ (หมอบ), อีสาน หมอบ หรือ หมูบ, ลาว ໝອບ (หมอบ) หรือ ໝູບ (หมูบ), ไทลื้อ ᦷᦙᧇ (โมบ), เขิน ᩉ᩠ᨾᩬᨷ (หมอบ) หรือ ᩉ᩠ᨾᩪᨷ (หมูบ), ไทใหญ่ မွပ်ႇ (ม่อ̂ป)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | หฺมอบ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mɔ̀ɔp |
| ราชบัณฑิตยสภา | mop | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mɔːp̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
แก้ไขหมอบ (คำอาการนาม การหมอบ)
- กิริยาที่คู้เข่าลงและยอบตัวให้ท่อนแขนส่วนล่างราบอยู่กับพื้น, ยอบตัวลงในอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น
- (ภาษาปาก) สิ้นเรี่ยวสิ้นแรง, ลุกไม่ขึ้น, หมดแรง, ล้มป่วย
- ถูกตีเสียหมอบ
- เป็นไข้เสียหมอบ
- เขาทำงานหนักติดต่อกันหลายวัน พอเสร็จงานก็หมอบ
- (ภาษาปาก) สะบักสะบอม
- เขาถูกอันธพาลรุมเสียหมอบ
- (ภาษาปาก) ไม่สู้ต่อ, ยอมแพ้
- (เกมไพ่) คว่ำหน้าไพ่ลงบนโต๊ะ
อ้างอิง
แก้ไข- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 163.
ภาษาอีสาน
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับไทย หมอบ, คำเมือง ᩉ᩠ᨾᩬᨷ (หมอบ), ลาว ໝອບ (หมอบ) หรือ ໝູບ (หมูบ), ไทลื้อ ᦷᦙᧇ (โมบ), เขิน ᩉ᩠ᨾᩬᨷ (หมอบ) หรือ ᩉ᩠ᨾᩪᨷ (หมูบ), ไทใหญ่ မွပ်ႇ (ม่อ̂ป)
คำกริยา
แก้ไขหมอบ (คำอาการนาม การหมอบ)