ดูเพิ่ม: ไพ

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง (MC bea|beaj); ร่วมเชื้อสายกัยภาษาลาว ໄພ່ (ไพ่)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ไพ่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpâi
ราชบัณฑิตยสภาphai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰaj˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

ไพ่ (คำลักษณนาม ใบ หรือ สำรับ)

  1. เครื่องเล่นการพนันอย่างหนึ่ง ทำด้วยกระดาษค่อนข้างแข็งหรือพลาสติกเป็นต้น เป็นแผ่นสี่เหลี่ยมผืนผ้าบางมีลวดลายและเครื่องหมายแสดงแต้มต่าง ๆ

ลูกคำ

แก้ไข

ดูเพิ่ม

แก้ไข