ภาษาไทยแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง (MC bˠɛ, bˠɛi); ร่วมเชื้อสายกัยภาษาลาว ໄພ່ (ไพ่)

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์ไพ่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpâi
ราชบัณฑิตยสภาphai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰaj˥˩/(สัมผัส)

คำนามแก้ไข

ไพ่ (คำลักษณนาม ใบ หรือ สำรับ)

  1. เครื่องเล่นการพนันอย่างหนึ่ง ทำด้วยกระดาษค่อนข้างแข็งหรือพลาสติกเป็นต้น เป็นแผ่นสี่เหลี่ยมผืนผ้าบางมีลวดลายและเครื่องหมายแสดงแต้มต่าง ๆ

ลูกคำแก้ไข

ดูเพิ่มแก้ไข