จอม

ดูเพิ่ม: จ็อม และ จ่อม

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨧᩬᨾ (จอม), ภาษาลาว ຈອມ (จอม), ภาษาไทลื้อ ᦈᦸᧄ (จอ̂ม), ภาษาไทดำ ꪊꪮꪣ (จอม), ภาษาไทขาว ꪊꪮꪣ, ภาษาไทแดง ꪊꪮꪣ, ภาษาไทใหญ่ ၸွမ် (จอ̂ม), ภาษาไทใต้คง ᥓᥩᥛᥴ (จ๋อ̂ม), ภาษาพ่าเก ꩡွံ (จอ̂ํ), ภาษาอาหม 𑜋𑜨𑜪 (ฉอ̂ํ); เทียบภาษาเขมร ចម (จม)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จอม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jɔɔm
	ราชบัณฑิตยสภา	chom
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕɔːm˧/(สัมผัส)

คำนาม

จอม

1. ยอดที่สูงสุดของสิ่งที่มีฐานใหญ่ปลายเรียวเล็กขึ้นไป

   จอมเขา

2. ผู้ที่ยอดเยี่ยมในหมู่

   จอมโจร

คำคุณศัพท์

จอม

1. คำที่ใช้ประกอบหน้าคำกริยาเพื่อแสดงว่ามีลักษณะเด่นเช่นนั้น (มักใช้ในทางไม่ดี)

   จอมโวย

   จอมแฉ

   จอมจุ้น

   จอมเบี้ยว