แห
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | แห | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hɛ̌ɛ |
| ราชบัณฑิตยสภา | hae | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hɛː˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *kreːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩯ (แห) หรือ ᩉᩕᩯ (หแร), ภาษาเขิน ᩉᩯ (แห), ภาษาลาว ແຫ (แห) หรือ ແຂ (แข), ภาษาไทลื้อ ᦶᦠ (แห), ภาษาไทดำ ꪵꪬ (แห), ภาษาไทใหญ่ ၶႄ (แข), ภาษาอาหม 𑜁𑜦𑜧 (เข), ภาษาจ้วง re, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง he
คำนามแก้ไข
แห (คำลักษณนาม ปาก)
ดูเพิ่มแก้ไข
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำอนุภาคแก้ไข
แห
- (ร้อยกรอง) ใช้เข้าคู่กับคำ ห่าง เป็น ห่างแห หรือ แหห่าง
- กระแหแหห่างชาย ดั่งสายสวาทคลาดจากสม(เห่เรือ)
รากศัพท์ 3แก้ไข
คำนามแก้ไข
แห
ภาษาปักษ์ใต้แก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง he (“ไม่เชื่อง”)
คำคุณศัพท์แก้ไข
แห (คำอาการนาม ขว่ามแห)
ภาษาอีสานแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແຫ (แห), ภาษาปักษ์ใต้ แห, ภาษาเขิน ᩉᩯ (แห), ภาษาไทดำ ꪵꪬ (แห), ภาษาไทใหญ่ ႁႄ (แห)
คำคุณศัพท์แก้ไข
แห (อาการนาม ความแห)