ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ lacquer, จากภาษาฝรั่งเศส lacque

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์แล็ก-เก้อ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlɛ́k-gə̂ə
ราชบัณฑิตยสภาlaek-koe
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/lɛk̚˦˥.kɤː˥˩/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

แล็กเกอร์

  1. น้ำมันชักเงาประเภทหนึ่งที่ใช้ทาหรือพ่นเคลือบผิววัตถุให้เป็นเงามันและสวยงาม ประกอบด้วยตัวทำละลายที่ระเหยแห้งได้ง่าย เช่น เอทิลแอลกอฮอล์ (ethyl alcohol) บิวทิลแอซีเทต (butyl acetate) และ ตัวถูกละลาย เช่น ไนโตรเซลลูโลส (nitrocellulose) ไวนิลเรซิน (vinyl resin) เมื่อนำไปทาหรือพ่นผิววัตถุตัวทำละลายจะระเหยแห้งไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งตัวถูกละลายให้เป็นของแข็งเคลือบผิววัตถุเป็นเงามันมีหลายชนิด เช่น ชนิดใช้กับพื้นไม้ ชนิดใช้กับพื้นโลหะ ชนิดใช้พ่นเคลือบเส้นผมให้ทรงรูป ชนิดใช้ทาเคลือบเล็บ