ดูเพิ่ม: ทิศ

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต दश (ทศ, สิบ); เทียบภาษาบาลี ทส (สิบ)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ทด[เสียงสมาส]
ทด-สะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtóttót-sà-
ราชบัณฑิตยสภาthotthot-sa-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰot̚˦˥/(สัมผัส)/tʰot̚˦˥.sa˨˩./
คำพ้องเสียงทด
ทท

ทศ

  1. สิบ, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส

คำนาม

แก้ไข

ทศ

  1. เรียกเหรียญทองสมัยรัชกาลที่ 4 ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ 1 ใน 10 ของชั่ง = 8 บาท ว่า ทองทศ
ลูกคำ
แก้ไข
ดูเพิ่ม
แก้ไข

รากศัพท์ 2

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต दशा (ทศา, ชายผ้า)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ทด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtót
ราชบัณฑิตยสภาthot
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰot̚˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงทด
ทท

คำนาม

แก้ไข

ทศ

  1. ชายผ้า, ชายครุย
ดูเพิ่ม
แก้ไข