ทศกัณฐ์

ภาษาไทย

ยืมมาจากสันสกฤต दशकण्ठ (ทศกณฺฐ, “มีสิบคอ”); เทียบเท่า ทศ +‎ กัณฐ์

การแบ่งพยางค์		ทด-สะ-กัน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tót-sà-gan
	ราชบัณฑิตยสภา	thot-sa-kan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/tʰot̚˦˥.sa˨˩.kan˧/^{(สัมผัส)}

ทศกัณฐ์