ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำคุณศัพท์

แก้ไข

เนียน (คำอาการนาม ความเนียน)

  1. มีเนื้อละเอียดนุ่มนวล
    เนื้อเนียน
  2. สละสลวย[1]
    เรื่องสั้นเรื่องนี้ใช้ภาษาเนียนมาก

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

เนียน (คำอาการนาม ความเนียน)

  1. เรียบสนิท
    เข้าไม้ได้เนียนดี

คำกริยา

แก้ไข

เนียน (คำอาการนาม ความเนียน)

  1. (ภาษาปาก, สแลง) แสร้งทำได้อย่างแนบเนียน[1]
    ไม่ได้เป็นนักข่าว แต่ไปสัมภาษณ์เขาเฉยเลย เนียนจริง ๆ

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข

รากศัพท์ 3

แก้ไข

อ้างอิง

แก้ไข
  1. 1 2 ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 95.