ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เนียน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงniian
ราชบัณฑิตยสภาnian
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nia̯n˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงเนียร

รากศัพท์ 1

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

เนียน

  1. กาบหมากที่เจียนให้มนขนาดเล็กกว่าฝ่ามือสำหรับตักน้ำพริกจากครก, เปลือกจั่นมะพร้าวสำหรับแซะน้ำตาลเมื่อเวลาเคี่ยว
  2. โดยปริยายใช้เรียกที่สำหรับแซะหรือตัดขนม

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำคุณศัพท์

แก้ไข

เนียน (คำอาการนาม ความเนียน)

  1. มีเนื้อละเอียดนุ่มนวล
    เนื้อเนียน
  2. สละสลวย[1]
    เรื่องสั้นเรื่องนี้ใช้ภาษาเนียนมาก

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

เนียน (คำอาการนาม ความเนียน)

  1. เรียบสนิท
    เข้าไม้ได้เนียนดี

คำกริยา

แก้ไข

เนียน (คำอาการนาม ความเนียน)

  1. (ภาษาปาก, สแลง) แสร้งทำได้อย่างแนบเนียน[1]
    ไม่ได้เป็นนักข่าว แต่ไปสัมภาษณ์เขาเฉยเลย เนียนจริง ๆ

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข

รากศัพท์ 3

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

เนียน

  1. เครื่องมือสำหรับกวดลวดเลี่ยมภาชนะ เช่นปากป้านหรือปากถ้วยให้เรียบ

อ้างอิง

แก้ไข
  1. 1.0 1.1 ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 95.