ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

จากภาษาจีนยุคกลาง (MC tuwX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຖ້ວຍ (ถ้วย), ภาษาไทลื้อ ᦏᦽᧉ (โถ้ย), ภาษาปู้อี doix, ภาษาจ้วง duix, ภาษาลักเกีย ti² , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง tuoij (ถ้วย)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ท่วย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtûai
ราชบัณฑิตยสภาthuai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰua̯j˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงท่วย

คำนาม แก้ไข

ถ้วย

  1. ภาชนะก้นลึก สำหรับใส่น้ำหรือของบริโภค (คำลักษณนาม ใบ)
  2. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง

คำเกี่ยวข้อง แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น แก้ไข