ถ้วย

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากจีนยุคกลาง 斗 (MC tuwX); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຖ້ວຍ (ถ้วย), ไทลื้อ ᦏᦽᧉ (โถ้ย), ปู้อี doix, จ้วง duix, ลักเกีย ti² , จ้วงแบบจั่วเจียง tuoij (ถ้วย)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ท่วย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tûai
	ราชบัณฑิตยสภา	thuai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰua̯j˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ท่วย

คำนาม

ถ้วย

1. ภาชนะก้นลึก สำหรับใส่น้ำหรือของบริโภค (คำลักษณนาม: ใบ)
2. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง

คำเกี่ยวข้อง

• ถ้วยตวง

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• ลาว: ຖ້ວຍ (lo) (ถ้วย)
• อังกฤษ : cup
• อาร์มีเนีย : բաժակ
• ฮินดี : प्रारब्ध, भाग्य, कटोरा, प्याला, अनुभव