เคี่ยว

ดูเพิ่ม: เคียว และ เคี้ยว

ภาษาไทย

ร่วมเชื้อสายกับลาว ຂ້ຽວ (ข้ย̂ว), ไทใหญ่ ၶဵဝ်ႈ (เข้ว) หรือ ၵဵဝ်ႈ (เก้ว)

การแบ่งพยางค์		เคี่ยว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kîao
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	khiao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰia̯w˥˩/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		เขี้ยว

เคี่ยว (คำอาการนาม การเคี่ยว)

เคี่ยว

(ร้อยกรอง) ร่ำไป, ไม่หยุดหย่อน
อันซึ่งพระรามฤทธิรงค์ มาเคี่ยวฆ่าวงศ์ยักษี
(รามเกียรติ์ ร. 1)