ทำเนียน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ทำ +‎ เนียน (“แสร้งทำอย่างแนบเนียน”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ทำ-เนียน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tam-niian
	ราชบัณฑิตยสภา	tham-nian
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰam˧.nia̯n˧/(สัมผัส)

คำกริยา

ทำเนียน (คำอาการนาม การทำเนียน)

1. (ภาษาปาก, สแลง) ทำตัวเสมือนเป็นสมาชิกของกลุ่มอื่นได้อย่างกลมกลืนและแนบเนียน

   เขาชอบทำเนียนแต่งตัวดี ๆ เข้าไปร่วมกินเลี้ยงในงานแต่งงานของคนอื่น

2. (ภาษาปาก, สแลง) แสร้งเข้าไปตีสนิทราวกับว่าคุ้นเคยกันอย่างดี

   ถึงไม่รู้จักแต่ฉันก็ทำเนียนเข้าไปจับมือและขอถ่ายรูปกับนางเอกคนนั้นมาแล้ว

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 86.