ภาษาไทยแก้ไข

 
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รูปแบบอื่นแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

จากภาษาบาลี สงฺฆ, จากภาษาสันสกฤต सङ्घ (สงฺฆ)

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์สง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǒng
ราชบัณฑิตยสภาsong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/soŋ˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

คำนามแก้ไข

สงฆ์ (คำลักษณนาม รูป or องค์)

  1. (ศาสนาพุทธ) ภิกษุ, บางทีก็ใช้ควบกับคำ พระ หรือ ภิกษุ เป็น พระสงฆ์ หรือ ภิกษุสงฆ์
    ของสงฆ์
    พิธีสงฆ์
    นิมนต์พระสงฆ์มาเจริญพระพุทธมนต์
    มีภิกษุสงฆ์มารับบิณฑบาตมาก
  2. (ศาสนาพุทธ) ภิกษุตั้งแต่ 4 รูปขึ้นไปร่วมกันทำสังฆกรรม แต่จำนวนภิกษุที่เข้าร่วมสังฆกรรมแต่ละอย่างไม่เท่ากัน, ภิกษุที่เข้าร่วมสังฆกรรมดังกล่าว ถ้ามากกว่าจำนวนที่กำหนดจึงจะใช้ได้ ถ้าขาดจำนวนใช้ไม่ได้
    สงฆ์จตุรวรรค
    ภิกษุ 4 รูป ในสังฆกรรมทั่ว ๆ ไป เช่น ในการสวดพิธีธรรม สวดอภิธัมมัตถสังคหะ
    สงฆ์ปัญจวรรค
    ภิกษุ 5 รูป ในการรับกฐิน สวดพระปาติโมกข์ ปวารณากรรม และอุปสมบทในถิ่นที่ขาดแคลนภิกษุ
    สงฆ์ทสวรรค
    ภิกษุ 10 รูป ในการอุปสมบทในถิ่นที่มีภิกษุมาก
    สงฆ์วีสติวรรค
    ภิกษุ 20 รูป ในการสวดอัพภานระงับอาบัติสังฆาทิเสส