ลอง
ดูเพิ่ม: ล่อง
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ลอง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lɔɔng |
| ราชบัณฑิตยสภา | long | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɔːŋ˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ลอง
- ของที่ทำรองรับไว้ชั้นใน
- ลองพระสุพรรณราช
- สิ่งที่ทำขึ้นสำหรับใส่ศพนั่ง รูปทรงกระบอก ก้นสอบ ปากผาย มีฐานและฝาทรงมัณฑ์ ทำด้วยเงินหรือทองแดง ใช้ทรงพระบรมศพ พระศพ หรือศพ ตั้งอยู่ในพระโกศหรือโกศ
การใช้ แก้ไข
(2) ราชาศัพท์ใช้ว่า พระลอง
คำประสม แก้ไข
ดูเพิ่ม แก้ไข
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ลอง, ภาษาลาว ລອງ (ลอง), ภาษาคำเมือง ᩃᩬᨦ (ลอง), ภาษาเขิน ᩃᩬᨦ (ลอง), ภาษาไทลื้อ ᦟᦸᧂ (ลอ̂ง), ภาษาไทดำ ꪩꪮꪉ (ลอง), ภาษาเขมร លង (ลง)
คำกริยา แก้ไข
ลอง (คำอาการนาม การลอง)
- กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้รู้ว่าเป็นอย่างไร
- ลองชิมผลไม้ว่าจะมีรสชาติอย่างไร
- กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้รู้ว่าเป็นอะไรหรือใช่หรือไม่
- ลองชิมก้อนขาว ๆ ว่าเป็นเกลือหรือน้ำตาล
- ทดสอบความสามารถหรือคุณภาพว่าพอดีหรือเหมาะสมหรือไม่
- ลองเสื้อ
- ลองแว่น
- ลองรองเท้า
- ลองกำลัง
- ลองรถ
- หยั่งท่าที
- ลองชวนเขาไปเที่ยวซิ
- ลองเกี้ยวเขาดู
คำประสม แก้ไข
ดูเพิ่ม แก้ไข
คำวิสามานยนาม แก้ไข
ลอง
- ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดแพร่
ภาษาเลอเวือะตะวันออก แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /lɔŋ/
รากศัพท์ 1 แก้ไข
คำกริยา แก้ไข
ลอง
รากศัพท์ 2 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *laŋ
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ลอง