ฤกษ์
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | เริก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rə̂ək |
ราชบัณฑิตยสภา | roek | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /rɤːk̚˥˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ฤกษ์
- (โหราศาสตร์) คราวหรือเวลาที่กำหนดหรือคาดว่าจะให้ผล, มักนิยมใช้ในทางดี
- ฤกษ์ดี
- ฤกษ์ร้าย
- หาฤกษ์แต่งงาน
- หาฤกษ์ยกเสาเอก
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต ऋक्ष (ฤกฺษ, “หมี”)
คำนาม แก้ไข
ฤกษ์
รากศัพท์ 3 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ฤกษ์