ข่อย

ดูเพิ่ม: ขอย และ ข้อย

ภาษาไทย

ข่อย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		ข็่อย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kɔ̀i
	ราชบัณฑิตยสภา	khoi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰɔj˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

ข่อย

1. ชื่อไม้ต้นขนาดย่อมถึงขนาดกลางชนิด Streblus asper Lour. ในวงศ์ Moraceae มักขึ้นตามป่าต่ำและริมแม่น้ำลำคลอง ใบเล็ก สากคาย ใช้ขัดถูได้ เปลือกใช้ทำกระดาษ เรียกว่า กระดาษข่อย ใบ เปลือก เนื้อไม้ และเมล็ดใช้ทำยาได้

ภาษาอีสาน

รูปแบบอื่น

• (ตามนิรุกติศาสตร์) ข้อย

คำสรรพนาม

ข่อย

1. ข้า, ฉัน