ก้าง
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขสืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kaːŋꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง 鯁 (MC kaengX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກ້າງ (ก้าง), ภาษาคำเมือง ᨠ᩶ᩣ᩠ᨦ (ก้าง), ภาษาไทใหญ่ ၵၢင်ႈ (ก้าง)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gangj, ภาษาจ้วง gangj
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ก้าง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gâang |
| ราชบัณฑิตยสภา | kang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaːŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขก้าง
- ส่วนแข็งที่ประกอบเป็นโครงร่างของปลา โดยปรกติหมายเอาชิ้นที่แหลมเล็ก ๆ
- ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Channa gachua ในวงศ์ Channidae คล้ายปลาช่อนหรือปลากระสงซึ่งเป็นปลาสกุลเดียวกัน เว้นแต่ปลาก้างนั้นเกล็ดข้างตัวมีราว 41-45 เกล็ด ขอบครีบต่าง ๆ เป็นสีส้ม
คำพ้องความ
แก้ไข- (1) ขี้ก้าง
ลูกคำ
แก้ไขคำกริยา
แก้ไขก้าง
- (ร้อยกรอง) กั้ง, กั้น, ขวาง
- สองท้าวยินสองสายใจ จักก้างกลใด บดีบันโดยดังถวิล — สรรพสิทธิ์คำฉันท์ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ทรงนิพนธ์ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๗