ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ก้าง + ขวาง + คอ

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์ก้าง-ขฺวาง-คอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgâang-kwǎang-kɔɔ
ราชบัณฑิตยสภาkang-khwang-kho
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kaːŋ˥˩.kʰwaːŋ˩˩˦.kʰɔː˧/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

ก้างขวางคอ

  1. (สำนวน) ผู้ขัดขวางมิให้ทำการได้สะดวก, ผู้ขัดขวางให้ผู้อื่นเสียประโยชน์
  2. (สำนวน) ผู้ที่กีดขวางทำให้คู่รักจีบกันไม่สะดวก, พูดย่อว่า กขค.
    เขาจะจีบกันเธอก็ไปนั่งเป็นก้างขวางคอเขาอยู่ได้

คำพ้องความ แก้ไข

อ้างอิง แก้ไข