คิว

ดูเพิ่ม: ควี, คัว, คั่ว, คั๊ว, คิ̂ว, และ คิ้ว

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คิว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kiu
	ราชบัณฑิตยสภา	khio
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰiw˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ตัดมาจากภาษาอังกฤษ cubic (คิวบิก, “ที่เป็นทรงลูกบาศก์”)

คำนาม

คิว

1. (ภาษาปาก) ลูกบาศก์เมตร

   น้ำ 5 คิว

   (5 ลูกบาศก์เมตร)

2. (ภาษาปาก) ลูกบาศก์ฟุต

   ไม้ 12 คิว

   (12 ลูกบาศก์ฟุต)

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ queue (คิว, “แถวตามลำดับ”)

คำนาม

คิว

1. แถวตามลำดับก่อนหลัง

   เข้าคิว

   ต่อคิว

   แทรกคิว

2. ช่วงเวลาตามลำดับก่อนหลัง

   ช่วงนี้งานยุ่งมาก ถ้าจะมาพบต้องโทรมาขอคิวก่อน

   ผู้จัดการดาราจัดคิวการถ่ายละครให้ดาราได้ลงตัว

3. สถานที่ที่พาหนะรับส่งผู้โดยสารออกตามลำดับ

   ที่นี่เป็นคิวรถไปต่างจังหวัด

รากศัพท์ 3

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ cue หรือ queue

คำนาม

คิว

1. (ไม้~) ไม้ยาวสำหรับใช้เล่นบิลเลียดหรือสนุกเกอร์

   เขาเป็นนักบิลเลียดคิวทอง

ดูเพิ่ม

• คิวทอง

รากศัพท์ 4

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ cue (คิว, “ชื่อเรียกอักษร Q”)

คำนาม

คิว

1. ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน Q/q

ดูเพิ่ม

• (ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน) ตัวอักษร; เอ, บี, ซี, ดี, อี, เอฟ, จี, เอช / เฮช, ไอ, เจ, เค, แอล, เอ็ม, เอ็น, โอ, พี, คิว, อาร์, เอส, ที, ยู, วี, ดับเบิลยู / ดับบลิว, เอกซ์ / เอ็กซ์, วาย, แซด / ซี

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 34.