เอ็น
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | เอ็น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | en |
| ราชบัณฑิตยสภา | en | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔen˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *ˀjenᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩋᩮ᩠ᨶ (เอน), ภาษาลาว ເອັນ (เอัน), ภาษาไทลื้อ ᦀᦲᧃ (อีน), ภาษาไทใหญ่ ဢဵၼ် (เอน), ภาษาไทใต้คง ᥟᥥᥢ (เอน), ภาษาอาหม 𑜒𑜢𑜃𑜫 (อิน์), ภาษาแสก อิ๋น，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง yinz/hinz， ภาษาจ้วง nyinz
คำนามแก้ไข
เอ็น
- กลุ่มหรือมัดเส้นใยเนื้อเยื่อเกี่ยวพัน ซึ่งเรียงตัวในทิศทางเดียว เห็นได้ชัดและไม่มีกล้ามเนื้อยึดที่ปลาย, ชาวบ้านเรียก เส้นเอ็น
- (ภาษาปาก, ขำขัน) อวัยวะเพศชาย
รากศัพท์ 2แก้ไข
จากภาษาอังกฤษ en (เอน/แอน, “ชื่อเรียกอักษร N”)
คำนามแก้ไข
เอ็น