เค
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | เค | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kee |
| ราชบัณฑิตยสภา | khe | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰeː˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขยืมมาจากอังกฤษ kay (เค/เคยฺ, “ชื่อเรียกอักษร K”)
คำนาม
แก้ไขเค
- ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน K/k
ดูเพิ่ม
แก้ไข- (ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน) ตัวอักษร; เอ, บี, ซี, ดี, อี, เอฟ, จี, เอช / เฮช, ไอ, เจ, เค, แอล, เอ็ม, เอ็น, โอ, พี, คิว, อาร์, เอส, ที, ยู, วี, ดับเบิลยู / ดับบลิว, เอกซ์ / เอ็กซ์, วาย, แซด / ซี
รากศัพท์ 2
แก้ไขตัดทอนจาก โอเค, จากอังกฤษ OK (โอเค/โอเคยฺ, “ตกลง”) ย่อมาจาก all correct (ออล เคอะเร็กทฺ, “ครบถ้วนถูกต้อง”)
คำกริยา
แก้ไขเค
คำอุทาน
แก้ไขเค
- (ภาษาปาก) เห็นด้วย, ตกลง
ดูเพิ่ม
แก้ไข- โอ
- โอเค
- โอเช
- โอเคซิกกาแร็ต
รากศัพท์ 3
แก้ไขย่อมาจากอังกฤษ ketamine (คีเทอะมีน, “ยาระงับประสาทชนิดหนึ่ง”) [1]
คำนาม
แก้ไขเค
รากศัพท์ 4
แก้ไขจากอักษรตัวแรก k ซึ่งมาจากการแผลงเป็นอักษรโรมันของ ควย
คำนาม
แก้ไขเค