เอฟ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาอังกฤษ ef (เอฟ/แอฟ, “ชื่อเรียกอักษร F”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | เอ๊ฟ | เอ็๊ฟ | เอ๊บ | เอ็๊บ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | éef | éf | éep | ép |
ราชบัณฑิตยสภา | ef | ef | ep | ep | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔeːf˦˥/(สัมผัส) | /ʔef˦˥/(สัมผัส) | /ʔeːp̚˦˥/(สัมผัส) | /ʔep̚˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
เอฟ
ดูเพิ่ม แก้ไข
- (อักษรละตินพื้นฐาน): เอ บี ซี ดี อี เอฟ จี เอช/เฮช ไอ เจ เค แอล เอ็ม เอ็น โอ พี คิว อาร์ เอส ที ยู วี ดับเบิลยู/ดับบลิว เอกซ์/เอ็กซ์ วาย แซด/ซี
คำกริยา แก้ไข
เอฟ (คำอาการนาม การเอฟ)