ดูเพิ่ม: , พ., พี่, พี้, พี๊, พื, พุ, พู, พู่, และ พู้

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *bwiːᴬ, จากจีนยุคกลาง (MC bj+j); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน พี, ลาว ພີ (พี), คำเมือง ᨻᩦ (พี), เขิน ᨻᩦ (พี), ไทลื้อ ᦗᦲ (พี), ไทดำ ꪝꪲ (ปิ̱), ไทขาว ꪝꪲ, ไทใหญ่ ပီး (ปี๊), อาหม 𑜆𑜣 (ปี), จ้วงแบบจั่วเจียง piz, จ้วง biz; ร่วมรากกับ ปุ๋ย

คำคุณศัพท์

แก้ไข

พี

  1. อ้วน, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้วน เป็น อ้วนพี

คำนาม

แก้ไข

รากศัพท์ 2

แก้ไข

ยืมมาจากอังกฤษ pee (พี, ชื่อเรียกอักษร P)

คำนาม

แก้ไข

ภาษากฺ๋อง

แก้ไข