ᦗᦲ
ภาษาไทลื้อ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *bwiːᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง 肥 (MC bj+j); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย พี, ภาษาลาว ພີ (พี), ภาษาอีสาน พี, ภาษาคำเมือง ᨻᩦ (พี), ภาษาเขิน ᨻᩦ (พี), ภาษาไทใหญ่ ပီး (ปี๊), ภาษาอาหม 𑜆𑜣 (ปี)
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /piː˥˩/