ยู
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาอังกฤษ u (ยู, “ชื่อเรียกอักษร U”)
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ยู | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yuu |
| ราชบัณฑิตยสภา | yu | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /juː˧/(สัมผัส) | |
คำนามแก้ไข
ยู
ดูเพิ่มแก้ไข
ภาษาคำเมืองแก้ไข
คำนามแก้ไข
ยู
- อีกรูปหนึ่งของ ᨿᩪ (ยู)
ภาษามลายูแบบปัตตานีแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ju/
คำนามแก้ไข
ยู
- อีกรูปหนึ่งของ يو
ภาษาแสกแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *ˀjuːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย อยู่, ภาษาคำเมือง ᩀᩪ᩵ (ยู่̱), ภาษาลาว ຢູ່ (ยู่), ภาษาไทลื้อ ᦊᦴᧈ (หฺยู่), ภาษาไทดำ ꪤꪴ꪿ (หฺยุ่), ภาษาไทใหญ่ ယူႇ (ยู่), ภาษาอาหม 𑜊𑜥 (ยู), ภาษาไทใต้คง ᥕᥧᥱ (ยู่), ภาษาปู้อี qyus, ภาษาจ้วง youq
คำกริยาแก้ไข
ยู