เรื้อน

ดูเพิ่ม: เรือน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน เฮื้อน, ลาว ເຮື້ອນ (เฮื้อน), คำเมือง ᩁᩮᩬᩥ᩶ᩁ (เรอิ้ร), เขิน ᩁᩮᩨ᩠᩶ᨶ (เรื‍้น), ไทลื้อ ᦵᦣᦲᧃᧉ (เฮี้น), ไทดำ ꪹꪭ꫁ꪙ (เฮ้น), ไทใหญ่ ႁိူၼ်ႉ (เหิ๎น, “อาการคัน”), ไทใต้คง ᥞᥫᥢᥳ (เห๎อ̂น)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เรื้อน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rʉ́ʉan
	ราชบัณฑิตยสภา	ruean
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rɯa̯n˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

เรื้อน

1. โรคติดต่อเรื้อรัง เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชนิด Mycobacterium leprae ทำให้เกิดอาการที่ผิวหนังเป็นผื่น วงด่างสีขาวหรือแดง หรือนูนหนาเป็นตุ่มหรือเป็นแผ่น ไม่เจ็บไม่คัน แห้ง เหงื่อไม่ออก และขนร่วง อาจทำให้เกิดความพิการที่นิ้วมือนิ้วเท้างอหรือกุดได้

คำแปลภาษาอื่น

โรคที่มีผลต่อผิวหนัง

• คำเมือง: ᨡᩦ᩶ᨴᩪᨯ (nod) (ขี้ทูด)
• ไทดำ: ꪹꪭ꫁ꪙ (blt) (เฮ้น)
• ไทใหญ่: တုတ်ႈ (shn) (ตุ้ต)
• โปรตุเกส: lepra (pt) ญ. (แลปรา)
• ลาว: ພະຍາດຂີ້ທູດ (lo) (พะยาดขี้ทูด)
• สเปน: lepra (es) ญ. (เลป๎รา)
• อังกฤษ: leprosy (en) (เล็ปประซี)

ดูเพิ่ม

• ขี้ทูด

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /hɯan˦˥/

คำนาม

เรื้อน

1. (ขี้~) รูปแบบอื่นของ ᩁᩮᩬᩥ᩶ᩁ (เรอิ้ร)