เรื้อน
ดูเพิ่ม: เรือน
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับอีสาน เฮื้อน, ลาว ເຮື້ອນ (เฮื้อน), คำเมือง ᩁᩮᩬᩥ᩶ᩁ (เรอิ้ร), เขิน ᩁᩮᩨ᩠᩶ᨶ (เรื้น), ไทลื้อ ᦵᦣᦲᧃᧉ (เฮี้น), ไทดำ ꪹꪭ꫁ꪙ (เฮ้น), ไทใหญ่ ႁိူၼ်ႉ (เหิ๎น, “อาการคัน”), ไทใต้คง ᥞᥫᥢᥳ (เห๎อ̂น)
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | เรื้อน | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rʉ́ʉan |
| ราชบัณฑิตยสภา | ruean | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /rɯa̯n˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขเรื้อน
- โรคติดต่อเรื้อรัง เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชนิด Mycobacterium leprae ทำให้เกิดอาการที่ผิวหนังเป็นผื่น วงด่างสีขาวหรือแดง หรือนูนหนาเป็นตุ่มหรือเป็นแผ่น ไม่เจ็บไม่คัน แห้ง เหงื่อไม่ออก และขนร่วง อาจทำให้เกิดความพิการที่นิ้วมือนิ้วเท้างอหรือกุดได้
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขโรคที่มีผลต่อผิวหนัง
ดูเพิ่ม
แก้ไขภาษาคำเมือง
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /hɯan˦˥/
คำนาม
แก้ไขเรื้อน