ปาท่องโก๋
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากกวางตุ้ง 白糖糕 (baak6 tong4 gou1, “เค้กน้ำตาลขาว”)[1]
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ปา-ท็่อง-โก๋ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpaa-tɔ̂ng-gǒo |
| ราชบัณฑิตยสภา | pa-thong-ko | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /paː˧.tʰɔŋ˥˩.koː˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขปาท่องโก๋
- ของกินชนิดหนึ่งของจีน ทำด้วยแป้งข้าวเจ้ากับน้ำตาลทราย รูปสี่เหลี่ยมหรือสามเหลี่ยม เนื้อคล้ายขนมถ้วยฟู
- ของกินชนิดหนึ่งของจีน ทำด้วยแป้งสาลีตัดเป็นท่อน ๆ แล้วจับเป็นคู่ติดกัน ทอดน้ำมันให้พอง, คนจีนเรียกว่า อิ้วจาก๊วย (油炸粿)
คำพ้องความ
แก้ไข- (ขนมแป้งทอด) อิ้วจาก๊วย, จาก๊วย
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขขนมแป้งนึ่ง
|
ขนมแป้งทอด
|