ปลวก

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸᩖ᩠ᩅᨠ (ปลวก), ภาษาเขิน ᨸ᩠ᩅᨠ (ปวก), ภาษาลาว ປວກ (ปวก), ภาษาไทลื้อ ᦷᦔᧅᧈ (โป่ก), ภาษาไทใหญ่ ပူၵ်ႇ (ปู่ก)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปฺลวก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bplùuak
	ราชบัณฑิตยสภา	pluak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/plua̯k̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

ปลวก (คำลักษณนาม ตัว)

1. ชื่อแมลงหลายชนิดหลายวงศ์ ในอันดับ Isoptera รูปร่างคล้ายมด แต่ส่วนท้องกับอกมีขนาดไล่เลี่ยกัน หนวดมีลักษณะเป็นปล้องกลมคล้ายลูกปัด ไม่หักงอเป็นข้อศอกเหมือนมด ส่วนใหญ่ตัวสีขาวหรือครีม ไม่ชอบแสง อาศัยทำรังรวมกันอยู่เป็นกลุ่มใหญ่บนพื้น รังที่มีขนาดใหญ่มียอดแหลมเรียก จอมปลวก บางชนิดอาศัยทำรังรวมกันอยู่ใต้ดิน มักเอาดินมาสร้างคลุมทางเดิน บางชนิดทำลายไม้ ต้นไม้ ฯลฯ