ทายาท

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากสันสกฤต दायाद (ทายาท) หรือบาลี ทายาท

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ทา-ยาด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	taa-yâat
	ราชบัณฑิตยสภา	tha-yat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰaː˧.jaːt̚˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ทายาด

คำนาม

ทายาท

1. ผู้สืบสันดาน, ผู้สืบสกุล
2. ผู้รับหรือผู้อยู่ในฐานะที่จะรับตำแหน่งหน้าที่ต่อจากบุคคลอื่น

   ทายาททางการเมือง

3. (กฎหมาย) บุคคลรวมทั้งทารกในครรภ์มารดาซึ่งมีสิทธิได้รับมรดกของผู้ตาย ถ้าสิทธินั้นเกิดขึ้นตามกฎหมาย เรียกว่า ทายาทโดยธรรม ถ้าสิทธินั้นเกิดขึ้นตามพินัยกรรม เรียกว่า ผู้รับพินัยกรรม