สันดาน

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (สะกดผิด) สันดาร, สันดาล

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สัน-ดาน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǎn-daan
	ราชบัณฑิตยสภา	san-dan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/san˩˩˦.daːn˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सन्तान (สนฺตาน, “สืบต่อ”) หรือ ภาษาบาลี สนฺตาน (“สืบต่อ”)

คำนาม

สันดาน

1. อุปนิสัยที่มีมาแต่กำเนิด, มักใช้ไปในทางไม่สู้จะดี

   มีสันดานดี

   มีสันดานเลว

   สันดานของเขาเป็นเช่นนั้น อย่าไปถือเลย

รากศัพท์ 2

คำนาม

สันดาน

1. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่งมีอาการให้จุกเสียดเรื้อรังอยู่เสมอ เรียกว่า ลมสันดาน