กุ๊น
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากภาษาแคะ 緄／绲 (“เย็บหุ้มริมผ้า”)[1]
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | กุ๊น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gún |
| ราชบัณฑิตยสภา | kun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kun˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา
แก้ไขกุ๊น (คำอาการนาม การกุ๊น)
- ขลิบเย็บหุ้มริมผ้าหรือของอื่น ๆ ใช้แถบผ้าย้วยหรือเฉลียงเย็บหุ้ม 2 ข้างเม้มเข้าเป็นตะเข็บกลมบ้างแบนบ้าง มักใช้ที่คอเสื้อหรือชายเสื้อเป็นต้น