ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว [Term?][1]

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์กึ๋น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgʉ̌n
ราชบัณฑิตยสภาkuen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kɯn˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

กึ๋น

  1. กระเพาะที่สองของสัตว์ปีก
  2. สติปัญญาที่แหลมคม[2]
    หัวหน้าคนนี้ไม่มีกึ๋นเอาเลย

อ้างอิง

แก้ไข
  1. http://sealang.net/thai/chinese/modern.htm
  2. ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 13.