กิ๋น

ดูเพิ่ม: กน, กน., กัน, กั่น, กั้น, กั๋น, กิน, กินี, กิ่น, กึ๋น, กื๋น, กุน, กุ่น, กุ๊น, กูน, กู้น, ก่น, และ ก้น

ภาษาคำเมือง

คำกริยา

กิ๋น (คำอาการนาม ก๋ารกิ๋น หรือ ก๋านกิ๋น)

1. รูปแบบอื่นของ ᨠᩥ᩠ᨶ (กิ‍น)

ภาษาปักษ์ใต้

คำกริยา

กิ๋น (คำอาการนาม ก่านกิ๋น)

1. กิน

อ้างอิง

• “กิ๋น” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 7

ภาษาแสก

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *kɯɲᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย กิน, คำเมือง ᨠᩥ᩠ᨶ (กิ‍น), ลาว ກິນ (กิน), ไทลื้อ ᦂᦲᧃ (กีน), ไทดำ ꪀꪲꪙ (กิน), ไทใต้คง ᥐᥤᥢ (กีน), ไทใหญ่ ၵိၼ် (กิน), อาหม 𑜀𑜢𑜃𑜫 (กิน์)

คำกริยา

กิ๋น

1. กิน