ภาษาลาว

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย บึ้ง, ภาษาอีสาน บึ้ง

คำนาม

แก้ไข

ບຶ້ງ (บึ้ง) (คำลักษณนาม ໂຕ)

  1. บึ้ง, สัตว์ชนิดหนึ่ง คล้ายแมงมุมแต่ตัวใหญ่กว่า สีดำ ทำรูและชักใยอยู่ในดิน, แมลงชนิด Melopaeus albostriatus

รากศัพท์ 2

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย บึ้ง

คำคุณศัพท์

แก้ไข

ບຶ້ງ (บึ้ง) (คำอาการนาม ຄວາມບຶ້ງ)

  1. บึ้ง, ไม่หัวเราะ (ใช้แก่ใบหน้า), ซึ่งมีหน้าที่มีลักษณะของหน้าคนโกรธ, บึ้งตึง, บูดบึ้ง, ฉุนเฉียว
  2. เศร้าหมอง

อ้างอิง

แก้ไข