ภาษาลาว

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย บุง, ภาษาอีสาน บุง; ร่วมรากกับ ກະບຸງ (กะบุง)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ບຸງ (บุง)

  1. กระบุง, ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ ก้นสอบ ปากกว้าง ไม่มีไม้ตรงปากสำหรับสะพาย ใช้สำหรับใส่ข้าวสาร เป็นต้น

คำสืบทอด

แก้ไข
  • ไทใหญ่: မုင် (มุง)

อ้างอิง

แก้ไข