โมง

ดูเพิ่ม: โม่ง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โมง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	moong
	ราชบัณฑิตยสภา	mong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/moːŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

เลียนเสียงธรรมชาติ จากการตีฆ้องบอกเวลาในสมัยก่อน

คำนาม

โมง

1. (ภาษาปาก) วิธีนับเวลาตามประเพณีในเวลากลางวัน, ถ้าเป็นเวลาก่อนเที่ยงวัน ตั้งแต่ 7 นาฬิกา ถึง 11 นาฬิกา เรียกว่า โมงเช้า ถึง 5 โมงเช้า, ถ้าเป็น 12 นาฬิกา นิยมเรียกว่า เที่ยงวัน, ถ้าหลังเที่ยงวัน ตั้งแต่ 13 นาฬิกา ถึง 17 นาฬิกา เรียกว่า บ่ายโมง ถึง บ่าย 5 โมง, ถ้า 18 นาฬิกา นิยมเรียกว่า 6 โมงเย็น หรือ ย่ำค่ำ

รากศัพท์ 2

คำนาม

โมง

1. ต้นไม้ชนิดหนึ่งอยู่ตามป่า ใช้น้ำเปลือกแช่ปูนขาวทำให้ปูนแข็ง

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /moŋ/

คำนาม

โมง

1. ฆ้อง