ฆ้อง
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับลาว ຄ້ອງ (ค้อง), ไทลื้อ ᦅᦸᧂᧉ (ค้อ̂ง), ไทดำ ꪁ꫁ꪮꪉ (ก้̱อง); เทียบมาเลเซีย gong, เขมร គង (คง); การสะกดคำปนเปื้อน
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ค้อง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔ́ɔng |
| ราชบัณฑิตยสภา | khong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔːŋ˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขฆ้อง (คำลักษณนาม ใบ)
- เครื่องตีให้เกิดเสียงอย่างหนึ่ง ทำด้วยโลหะผสม รูปร่างเป็นแผ่นวงกลม มีขอบยื่นลงมารอบตัว เรียกว่า ใบฉัตร มีปุ่มกลมตรงกลางสำหรับตี มีหลายชนิด เช่น ฆ้องกระแต ฆ้องชัย ฆ้องวง
ลูกคำ
แก้ไขคำแปลภาษาอื่น
แก้ไข(1) เครื่องตี
|