ดูเพิ่ม: บาย และ บายฺู

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข
รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์บ่าย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbàai
ราชบัณฑิตยสภาbai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/baːj˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

บ่าย

  1. เวลาในระหว่างเที่ยงกับเย็น

คำสืบทอด

แก้ไข
  • ญัฮกุร: บาย

คำกริยา

แก้ไข

บ่าย (คำอาการนาม การบ่าย)

  1. เบน
    บ่ายหัวเรือออกไป
  2. คล้อย
    ตะวันบ่าย
  3. หัน, ก้าว
  4. เลี่ยงไป
    เฒ่าก็ประดิษฐ์ประดับกายเป็นปะขาวดาบสเบือน บ่ายจำแลงเพศ [1]

อ้างอิง

แก้ไข
  1. มหาเวสสันดรชาดก (แบบเรียน), กัณฑ์ชูชก