บ่าย
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | บ่าย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bàai |
ราชบัณฑิตยสภา | bai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baːj˨˩/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขบ่าย
คำสืบทอด
แก้ไข- → ญัฮกุร: บาย
คำกริยา
แก้ไขบ่าย (คำอาการนาม การบ่าย)
- เบน
- บ่ายหัวเรือออกไป
- คล้อย
- ตะวันบ่าย
- หัน, ก้าว
- เลี่ยงไป
- เฒ่าก็ประดิษฐ์ประดับกายเป็นปะขาวดาบสเบือน บ่ายจำแลงเพศ [1]
อ้างอิง
แก้ไข- ↑ มหาเวสสันดรชาดก (แบบเรียน), กัณฑ์ชูชก