คล้อย

ภาษาไทย

ร่วมเชื้อสายอีสาน คล้อย หรือ ค้อย, ลาว ຄ້ອຍ (ค้อย), คำเมือง ᨣᩖᩬ᩠᩶ᨿ (ค‍ลอ‍้ย), เขิน ᨣᩭ᩶ (คอย้), ไทลื้อ ᦅᦾᧉ (ค้อ̂ย), ไทใหญ่ ၵွႆႉ (ก๎อ̂ย, “โค้ง”)

การแบ่งพยางค์		คฺล้อย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	klɔ́ɔi
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	khloi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰlɔːj˦˥/^{(สัมผัส)}

คล้อย

คล้อย (คำอาการนาม การคล้อย)