ภาษาคำเมือง

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับไทย คล้อย หรือ ค้อย, อีสาน คล้อย หรือ ค้อย, ลาว ຄ້ອຍ (ค้อย), เขิน ᨣᩭ᩶ (คอย้), ไทลื้อ ᦅᦾᧉ (ค้อ̂ย), ไทใหญ่ ၵွႆႉ (ก๎อ̂ย, โค้ง)

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

ᨣᩖᩬ᩠᩶ᨿ (คลอ้ย) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨣᩖᩬ᩠᩶ᨿ)

  1. (อกรรม) คล้อย, เพิ่งพ้นไปจากที่กำหนด

อ้างอิง

แก้ไข
  • พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.