สาธุ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต साधु (สาธุ, “ดี; สำเร็จ”), จากภาษาบาลี สาธุ (“ดี; สำเร็จ”)
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | สา-ทุ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǎa-tú |
ราชบัณฑิตยสภา | sa-thu | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /saː˩˩˦.tʰuʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | สาทุ |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
สาธุ
คำอุทาน แก้ไข
สาธุ
- คำที่พระสงฆ์เปล่งวาจาเพื่อยืนยันหรือรับรองพิธีทางศาสนาที่กระทำไป
- คำที่คนทั่วไปเปล่งวาจาแสดงความเห็นว่าชอบแล้วหรืออนุโมทนาด้วย
คำกริยา แก้ไข
สาธุ (คำอาการนาม การสาธุ)
- (ภาษาปาก) เปล่งวาจาแสดงความเห็นว่าชอบแล้วหรืออนุโมทนาด้วย, มักใช้เข้าคู่กับคำ โมทนา เป็น โมทนาสาธุ
- (ภาษาปาก) ไหว้ (เป็นคำบอกให้เด็กแสดงความเคารพตามธรรมเนียม, กร่อนเสียง เป็น ธุ ก็มี)