ภาษาไทย แก้ไข

 
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सहकरण (สหกรณ, การทำร่วมกัน) หรือภาษาบาลี สหกรณ (idem); บัญญัติโดย พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ์ เมื่อ พ.ศ. 2457

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์สะ-หะ-กอน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsà-hà-gɔɔn
ราชบัณฑิตยสภาsa-ha-kon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sa˨˩.ha˨˩.kɔːn˧/(สัมผัส)

คำนาม แก้ไข

สหกรณ์

  1. องค์กรทางเศรษฐกิจและสังคมที่สมาชิกร่วมกันจัดตั้งขึ้นด้วยการลงหุ้นร่วมกันจัดการร่วมกันในการผลิต การจำหน่ายสินค้า หรือบริการตามความต้องการหรือผลประโยชน์อย่างเดียวกันของบรรดาสมาชิก สมาชิกแต่ละคนมีสิทธิ์ออกเสียงได้หนึ่งเสียงในการบริหารสหกรณ์ โดยไม่ขึ้นกับจำนวนหุ้นที่ถืออยู่
    สหกรณ์ออมทรัพย์
    สหกรณ์การเกษตร
    สหกรณ์โคนม
  2. (กฎหมาย) คณะบุคคลซึ่งร่วมกันดำเนินกิจการเพื่อประโยชน์ทางเศรษฐกิจและสังคม โดยช่วยตนเองและช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และได้จดทะเบียนตามกฎหมาย

คำสืบทอด แก้ไข

  • คำเมือง: ᩈᩉᨠᩬᩁ᩠ᨱ᩺ (สหกอรณ์)
  • ลาว: ສະຫະກອນ (สะหะกอน)
  • เขมร: សហករណ៍ (สหกรณ์)