ยิว

ดูเพิ่ม: ยั่ว และ ยั้ว

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ยิว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yiu
	ราชบัณฑิตยสภา	yio
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/jiw˧/(สัมผัส)

คำนาม

ยิว (คำลักษณนาม คน)

1. (คน~, ชาว~) ชนชาติผิวขาวหนึ่งซึ่งถือว่าบรรพบุรุษ สืบเชื้อสายมาจากชาวฮีบรู ปัจจุบันส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในอิสราเอล

คำแปลภาษาอื่น

คนที่สืบเชื้อสายมาจากชาวฮีบรู

• กาตาลา: jueu (ca) ช. (ฌูเอว) / jueva (ca) ญ. (ฌูเอวา)
• เขมร: យូដា (km) (ยูฎา)
• จีน:

  จีนกลาง: 猶太人 / 犹太人 (zh) (Yóutàirén)

• ดัตช์: Jood (nl) ช. (โยด)
• ไทใหญ่: ၵျူး (shn) (กฺยู๊), ၵျိဝ်း (shn) (กฺยิ๊ว)
• โปรตุเกส: judeu (pt) ช. (ฌูเดว) / judia (pt) ญ. (ฌูดียา)
• ฝรั่งเศส: juif (fr) ช. (ฌุอิฟ) / juive (fr) ญ. (ฌุอิฟว์)
• พม่า: ဂျူး (my) (คฺยู:), ယုဒ (my) (ยุท)
• เยอรมัน: Jude (de) ช.
• ละติน: iudaicus (la) ช. (ยูไดกุซ) / iudaica (la) ญ. (ยูไดกา)
• ลาว: ຢິວ (lo) (อ‍ยิว)
• เวียดนาม: Do Thái (vi) (ซอ ท้าย)
• สเปน: judío (es) ช. (ฅูดีโอ) / judía (es) ญ. (ฅูดีอา)
• อังกฤษ: Jew (en) (จู)

คำคุณศัพท์

ยิว (คำอาการนาม ความยิว)

1. (ภาษาปาก, สแลง) งก, ขี้เหนียว, ตระหนี่ถี่เหนียว, เห็นแก่ได้