จี่
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | จี่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jìi |
| ราชบัณฑิตยสภา | chi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕiː˨˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ciːᴮ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨧᩦ᩵ (จี่), ภาษาเขิน ᨧᩦ᩵ (จี่), ภาษาอีสาน จี่, ภาษาลาว ຈີ່ (จี่), ภาษาไทลื้อ ᦈᦲᧈ (จี่), ภาษาไทใหญ่ ၸီႇ (จี่), ภาษาไทใต้คง ᥓᥤᥱ (จี่), ภาษาอาหม 𑜋𑜣 (ฉี), ภาษาจ้วงแบบหนง jiq
คำกริยา แก้ไข
จี่ (คำอาการนาม การจี่)
- (ล้าสมัย) เผา, ใช้เข้าคู่กับคำ เผา เป็น เผาจี่
- จี่กะปิ
- จี่พริก
- โดยปริยายหมายความว่า ทอดในกระทะที่ทาน้ำมันน้อย ๆ
- แป้งจี่
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำนาม แก้ไข
จี่
- ชื่อแมลงพวกด้วงปีกแข็งในวงศ์ Copridae อาศัยอยู่ตามมูลสัตว์ ส่วนใหญ่ตัวขนาดกลาง ยาวประมาณ 2 เซนติเมตร กว้างประมาณ 1 เซนติเมตร หัวแบน ขาแบน ด้านข้างมีลักษณะเป็นหนามคล้ายฟันเลื่อย สีดำตลอด ปั้นมูลสัตว์ให้เป็นก้อนเพื่อวางไข่ ให้ลูกได้อาศัยอยู่ภายใน เมื่อถูกต้องตัวมักทำเสียงร้องดังฉู่ฉี่
คำพ้องความ แก้ไข
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕiː˨˩/
คำกริยา แก้ไข
ภาษาอีสาน แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ciːᴮ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย จี่, ภาษาคำเมือง ᨧᩦ᩵ (จี่), ภาษาเขิน ᨧᩦ᩵ (จี่), ภาษาลาว ຈີ່ (จี่), ภาษาไทลื้อ ᦈᦲᧈ (จี่), ภาษาไทใหญ่ ၸီႇ (จี่), ภาษาไทใต้คง ᥓᥤᥱ (จี่), ภาษาอาหม 𑜋𑜣 (ฉี), ภาษาจ้วงแบบหนง jiq
การออกเสียง แก้ไข
- (ขอนแก่น) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕiː˨˨/
คำกริยา แก้ไข
จี่ (คำอาการนาม การจี่)