ၸီႇ

ดูเพิ่ม: စ, စို့, စု, စူ, စူး, စူၪ, စဲး, စဳ, စဴ, စ့, စ့ၩ, ၸ, ၸီ, ၸီး, ၸီႈ, ၸီႉ, ၸူး, ၸူႉ, ၸူႛ, และ ၸဲး

ภาษาไทใหญ่

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕiː˩/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: จ่ี

• เสียง:

  (file)

• สัมผัส: -iː

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ciːᴮ¹; ร่วมเชื้อสายกับไทย จี่, คำเมือง ᨧᩦ᩵ (จี่), เขิน ᨧᩦ᩵ (จี่), อีสาน จี่, ลาว ຈີ່ (จี่), ไทลื้อ ᦈᦲᧈ (จี่), ไทใต้คง ᥓᥤᥱ (จี่), อาหม 𑜋𑜣 (ฉี), จ้วงแบบหนง jiq

คำกริยา

ၸီႇ • (จี่) (คำอาการนาม လွင်ႈၸီႇ)

1. เผา, ย่างบนเปลวไฟ

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากพม่า စီ (จี)

คำกริยา

ၸီႇ • (จี่) (คำอาการนาม လွင်ႈၸီႇ)

1. วางเรียงเป็นแถว