โป๊ะแตก

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โป๊ะ-แตก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpó-dtɛ̀ɛk
	ราชบัณฑิตยสภา	po-taek
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/poʔ˦˥.tɛːk̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

โป๊ะ (“ที่สำหรับดักปลาทะเล”) +‎ แตก

คำนาม

โป๊ะแตก

1. ชื่ออาหารอย่างหนึ่ง ใช้ของทะเล เช่น หอยแมลงภู่สด ปลากะพง ปูม้า ปลาหมึก กุ้ง ต้มในน้ำเดือดซึ่งมีตะไคร้ ใบมะกรูด หัวหอม รากผักชี ปรุงรสเปรี้ยวเค็มด้วยมะขามหรือมะนาว น้ำปลา พริกขี้หนู พริกแห้งเผา

รากศัพท์ 2

โป๊ะ (“เสียงอย่างของแตก”) +‎ แตก

คำกริยา

โป๊ะแตก

1. (ภาษาปาก, สแลง) ความลับถูกเปิดเผยโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ